စာေရးသူ စတုတၳႏွစ္သင္တန္းၿပီးေတာ့ နယ္စပ္ေဒသႏွင့္ေတာင္းတန္းသသနာျပဳတာ၀န္(၂)ႏွစ္ကုိ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ ကေ၀ဠဳ၀န္ သာသနာျပဳဌာန(ဗဟုိ)၊တန္႔ယန္းၿမိဳ႕၊ရွမ္း/ေျမာက္မွာတာ၀န္က်ခဲ့တယ္။ စာေရးသူကၿမိဳ႕ေပၚမွာတာ၀န္က်တာ ဆုိေတာ့တစ္ျခားညီေနာင္မ်ားလုိ႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈကုိ သိပ္မခံစားခဲ့ရဘူးေပါ့။ လက္ရွိဆရာေတာ္မ်ားကုိ အင္းအားျဖည့္ေပး ႐ုံေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ေက်ာင္းတုိက္အတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသားကုိရင္ေလးမ်ားကုိ မနက္ပုိင္းမွာစာ၀ါပုိ႔ခ်ေပးရပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚရွိသီလရွင္စာသင္တုိက္တစ္တုိက္ကုိလည္း ေန႔ခင္းပုိင္းမွာ သြားေရာက္ၿပီးစာ၀ါပုိ႔ခ်ေပးရပါေသးတယ္။
စာေရးသူေရာက္စႏွစ္မွာ ပထမငယ္၊ပထမလတ္၊ပထမႀကီးတန္းရွိ တုိင္းရင္းသူသီလရွင္ဆရာေလးမ်ားကုိဘာသာစုံ အတန္းစုံ စာ၀ါပုိ႔ခ်ေပးရပါတယ္။ သူတုိ႔ေက်ာင္းတုိက္ရဲ႕နာယကဆရာႀကီးက ဆရာေလးမ်ားကုိ “တပည့္တို႔ သီလစင္ ၾကယ္ေအာင္ေနၾကပါ၊ သီလကုိ လုံေအာင္ထိန္းၾကပါ၊ သီလမလုံၿခဳံရင္ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ငရဲသြားၿပီးခံရလိမ့္မယ္၊ ငရဲမွာလဲ ဘုန္းႀကီးနဲ႔သီရွင္ေတြခ်ည္းပဲ”စသည္ျဖင့္ ဆုံးမၾသ၀ါဒေပးေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ရက္မွာစာေရးသူက ပထမႀကီးတန္း ဆရာေလးမ်ားကုိ အဘိမၼာဘာသာရပ္တစ္ခုပုိ႔ခ်ရင္းနဲ႔(၃၁)ဘုံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငရဲဘုံအေၾကာင္းကုိ ရွင္းျပေနစဥ္ “၀”လူမ်ိဳး တုိင္းရင္သူဆရာေလးတစ္ပါးက ထေလွ်ာက္တယ္၊ မေန႔ကသူတုိ႔ကုိ ဆရာႀကီးကဆုံးမတယ္ဆုိ တဲ့ေၾကာင္းေလွ်ာက္ ပါတယ္။ စာေရးသူလည္း သူေလွ်ာက္တာကုိနားေထာင္ရငး္ အေမာေျဖေနလုိက္မိတယ္။
အဲ့ဒီဆရာေလးက သူ႔စကားကုိအဲ့ဒီတင္ရပ္မထားဘူး၊ ဆက္ေျပာတယ္“ငရဲျပည္မွာ ဘုန္းႀကီးနဲ႔သီလရွင္ေတြခ်ည္းပဲ ဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔ဆရာႀကီးက သူေရာက္ဖူးလုိ႔လားမသိဘူး”တဲ့၊ စာေရးသူ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ သြားတယ္။ သူ႔စကားကုိ ေထာက္ခံေပးရလဲအခက္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ေဘးနားက ဗမာလူမ်ိဳးဆရာေလးတစ္ပါးက “ဟဲ့ အရွင္မ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ”ဆုိၿပီး သူ႔စကားကုိရပ္သြားေအာင္ ၀င္တားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရပါဘူး၊သူကဆက္ေျပာ လုိက္ပါတယ္ “ဟုတ္တယ္ေလ အရွင္မရဲ႕ ဆရာႀကီးက သူေရာက္ဖူးလုိ႔သာ သိလုိ႔တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဆုံးမတာေနမွာေပါ့” ဆုိေတာ့ စာေရးသူကရယ္မိတယ္။ စာ၀ါလုိက္တဲ့က်န္ဆရာေလးမ်ားကပါ ၀ုိင္းၿပီးရယ္ၾကေတာ့သူကျပန္းၿပီးေမးလုိက္ေသး တယ္ “ဘုန္းဘုန္းတုိ႔က ဘာလုိ႔ရယ္ၾကတာလဲ” တဲ့။ “ဟဲ့ေတာ္ေတာ့ေနရင္းထုိင္းရင္း နင္တုိ႔ဆရာႀကီးကငရဲျပန္ျဖစ္ေနရၿပီ” လုိ႔ေငါက္လုိက္ေတာ့မွ ၿငိမ္သြားပါတယ္။ စာေရးသူလဲ ငရဲဘုံအေၾကာင္းကုိ ဆက္ၿပီးမပုိ႔ခ်၀န္႔ေတာ့ဘူး။ေတာ္ေတာ္ၾကာ စာေရးသူကုိ “ဘုန္းဘုန္းေရာက္ဖူးလုိ႔လား” လုိ႔ေမးလာခဲ့ရင္ခက္ရခ်ည္ေသးရဲ႕ဆုိၿပီး စာေရးသူလည္းနတ္ဘုံအေၾကာင္း ကုိေျပာင္းၿပီးသင္ေပးလုိက္ရပါေတာ့တယ္….။ တုိင္းရင္းသူတုိင္းရင္း သားေတြကုိ ဆုံးမစကားေျပာတဲ့အခါ ကုိယ့္စကားက ကုိယ့္ကုိျပန္မပတ္ေအာင္ မနည္းစဥ္းစားၿပီးမွ ေျပာရပါတယ္…။
အရွင္တိေလာက(ခရမ္း)
၀၁. ၀၁. ၂၀၁၂ (တနဂၤေႏြေန႔)
ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ည ၁၀း၃၅
No comments:
Post a Comment